Marina Denović je sa violom u rukama došla iz Šumadije u Krajinu. Iz Kraljeva je stigla u Banju Luku, upisala je Akademiju umjetnosti, našla nove prijatelje, a među njima i novi hobi – kungfu.
Prvo je, kaže Marina za naš portal, počela da svira violinu i to u šestoj godini, jer su i njena braća tada upisivala muzičku školu, pa je htjela i ona.
„U srednjoj školi sam se prebacila na violu, jer sam violinu prerasla, a onda sam mnogo više zavoljela zvuk viole. Razlika između dva instrumenta je u njihovoj veličini, kao i u različitim žicama. Violina je virtuoznija, dok viola ima topliji zvuk, sličniji boji ljudskog glasa“, priča Marina.
Marina zna da svira i klavir, jer je u srednjoj školi upravo ovaj instrument imala kao obavezan predmet. Voljela bi, kaže, da bude bolja u tome, ali nema priliku da stigne da vježba i klavir pored viole. U Banju Luku je došla po preporuci profesora Nemanje Marjanovića i nije se, ističe, pokajala. Ipak, teško se odlučuje između šumadijske i krajiške pjesme.
„Ne mogu da se opredijelim koji je kraj muzikalniji. Ovdje sam bila u prilici da se kroz koncerte upoznam sa Krajinom, ali je Šumadija ipak moj kraj, tako da nemam baš objektivno mišljenje o tome“, rekla je Marina.
Muzičkoj Banjoj Luci je, smatra ona potrebno da se kod djece i mladih razvije kultura odlazaka na koncerte da bi im se umjetnička muzika približila i da im ne bi djelovala toliko strano. Time se dobija čitava nova generacija mladih koja više cijeni muzičku scenu.
„Nastupala sam sam po raznim gradovima Evrope, kao i u Americi za vrijeme razmjene učenika u srednjoj školi. Dobijala sam stipendije i pozive za mnogobrojne orkestre po Evropi, uključujući i Evropski orkestar mladih. Provela sam jedan semestar u Trstu gdje sam išla na Konzervatorijum „Giuseppe Tartini“, kazala je Marina.
Studentima muzike, dodaje ona, klasika nije jedino opredjeljenje, pogotovo ne za opuštanje.
„Sve zavisi od osobe do osobe, naravno, ali znam kolege koji u slobodno vrijeme slušaju metal i one koji više vole Džeja. Moj lični izbor je najčešće Balašević“, rekla je Marina koja je nedavno počela da trenira i kinesko borenje.
Kungfu je, kaže ona, možda neobičan izbor za muzičara, ali od malena su joj bile zanimljive borilačke veštine. Uvijek je postojao strah od povrede ruku koje bi moglo da okonča karijeru.
„Kada sam kod drugarice vidjela snimak sa treninga, odlučila sam da ipak probam. Kungfu mi se definitivno dopao mnogo više nego što sam očekivala“, kazala je Marina Denović.
G. Dakić
